معنی رزم توزی در لغت نامه دهخدا

جنگ جویی. جنگاوری. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به رزم جویی و مترادفات کلمه شود

معنی رزم توزی - جستجوی لغت در جدول جو

رزم توزی

لغت نامه دهخدا

رزم توزی

فرهنگ لغت هوشیار

رزم توزی

فرهنگ فارسی معین

رزم یوز

رزم جو، جنگجو، جنگی

فرهنگ فارسی عمید

رزم توز

رزم جو، رزم توزنده، جنگجو، رزم یوز، رزم یوش

فرهنگ فارسی عمید

رزم سوز

(گَ)

رزم سوزنده. جنگاور. جنگی. (لغات ولف). آنکه دشمن را در آتش جنگ بسوزد و نابود کند. (فرهنگ فارسی معین) :
وز آن دورتر آرش رزم سوز
چو گوران شه، آن گرد لشکرفروز.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

رزم آوری

(رَ وَ)

جنگاوری. (فرهنگ فارسی معین). عمل رزم آور. صفت رزم آور. (یادداشت مؤلف). رجوع به رزم آور شود

لغت نامه دهخدا

رزم تازی

(رَ)

جنگجویی. ستیزه گری. ستیزه جویی. رزمجویی:
تو باید که در کوی بازی کنی
نه بر بورکین رزم تازی کنی.
اسدی

لغت نامه دهخدا

رزم یوز

(گَ فَ)

رزم یوش. رزمساز. (آنندراج). جنگاور. جنگجو. رزم توز. (فرهنگ فارسی معین). جنگجوی. (ناظم الاطباء). به معنی جنگجوی باشد، چه یوز به معنی تفحص و تجسس و جستجو کردن هم آمده است. (برهان) :
بدان آبگون خنجر نیوسوز
چو شیر ژیان ماند آن رزم یوز.
فردوسی.
ز بهر طلایه یکی کینه توز
فرستاد با لشکری رزم یوز.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

رزم توز

(دَ / دِ)

جنگجو. جنگاور. (فرهنگ فارسی معین). رزم جو. جنگی. مانند کینه توز باشد از توختن به معنی جمع کردن و انتقام جستن. (فرهنگ لغات شاهنامه). جنگی. جنگ آور:
وز آن دورتر آرش رزم توز
چو گوران شه آن گردلشکرفروز.
فردوسی.
و رجوع به مترادفات کلمه شود

لغت نامه دهخدا

رزم سازی

(رَ)

عمل رزم ساز. (فرهنگ فارسی معین). صفت رزم ساز. رزمجویی. رزمخواهی. جنگجویی. آمادۀ جنگ شدن. آغاز جنگ. رزم آغازیدن:
کسی خنجرش رزم سازی گرفت
همی در کفش مهره بازی گرفت.
اسدی.
و رسوم رزم سازی و مخالف گدازی و... در میان عالمیان باقی و پایدار ماند. (حبیب السیر چ سنگی جزء 4 از ج 3 ص 323)

لغت نامه دهخدا